Euro almış başını gidiyor. Arada Mahfi Eğilmez'in blog'unu okuyorum; ekşi'yi yan gözle süzüyorum; at yarışı takip eder gibi borsa app'lerine bakıyorum. Kuşlar uçuyor, ben kitap alıyorum. El mecbur, bu ay daha da az, ancak tatmin edici: Le Chant des morts, Pierre Reverdy, Pablo Picasso, Gallimard, Fransa, Ekim 2016, 127 s. Pierre Reverdy (1889-1960), Paris'in hovardalık … Okumaya devam et Mart 2018 – Yeni Kitaplar
İranlı şair Lâhûtî'nin bir gazelini tercüme denemesi. "Aşık oldum, benim günâhım budur / Kimsesiz gönlümün derdi budur."
Nâzım'ın Fransızca çevirisinden Budizm'in temel metinlerine, Osmanlı'yı parçalayan üçlüden Ortadoğu'daki feminist hareketlere bereketli bir ay.
Geçtiğimiz ay kavuştuğum, kütüphanemin yeni üyelerini tanıtıyorum.
Şeyh Galib, Locke'dan aşağı yukarı bir asır sonra yaşadı. İngiliz empirizmi, İstanbul'daki tekke ehlini nasıl etkiledi, bilemiyoruz. Ancak, belki de tesadüfî olarak, elimize geçen evrensel bir tek gerçeklik var: "tabl-ı tehîden gümdür suhanler"
“Ey kitapları ödünç isteyen kişi! Beni rahat bırak. Kitaplarımı ödünç vermem benim için utanç kaynağıdır. Bu dünyada sevgilim kitaptır. Sen hiç ödünç verilen bir sevgili gördün mü?"
—Hanım! En son cevabını isterim. Ya ben, ya kediler? —Kediler! Kedilerin hepimizden çok İstanbullu olduğunu, başka herkesten ziyade hayatımızın içinde olduğunu kim inkar edebilir?
